Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Την Τρίτη 30 Νοέμβρη ολοκληρώθηκε η εκδίκαση του δικαστηρίου για το σοβαρό εργατικό «ατύχημα» του συναδέλφου μας Κωνσταντίνου Μονογυιού. Ο συνάδελφος μας, πριν από 5 χρόνια είχε πάθει ηλεκτροπληξία στη νυχτερινή βάρδια, λόγω της κακής συντήρησης του εξοπλισμού, αφού καλώδια ήταν φθαρμένα και δεν υπήρχε ρελέ ασφαλείας προκειμένου να σταματήσει τη διαρροή ρεύματος, με αποτέλεσμα τη νοσηλεία του σε ΜΕΘ για 4 μέρες και αρκετό διάστημα με αναρρωτική άδεια.
Παρά την προσπάθεια της εργοδοσίας να αποποιηθεί κάθε ευθύνη, να παρουσιάσει το άσπρο μαύρο, παρά την προσπάθεια του δικηγόρου της εταιρείας και του διευθυντή να κρύψουν τις ευθύνες τους αμφισβητώντας τόσο τις γνωματεύσεις των γιατρών από το νοσοκομείων όπου νοσηλεύτηκε ο συνάδελφος, το πόρισμα του τεχνικού ασφαλείας από το Τμήμα επιθεώρησης εργασίας που έκανε την αμέσως επόμενη ημέρα έλεγχο στο σημείο του «ατυχήματος», δεν έγινε κατορθωτό να συγκαλύπτει το γεγονός! Το δικαστήριο έκανε δεκτή την προσφυγή της επιθεώρησης για ελλιπή συντήρηση και κρίθηκαν ένοχοι ο διευθυντής της επιχείρησης και ο τεχνικός ασφαλείας.
Η εργοδοσία ακολούθησε τη γνωστή τακτική αντιστροφής της πραγματικότητας, ακριβώς όπως κάνει όταν καταγγέλλουμε τις εργασιακές συνθήκες στο χώρο- ότι λέμε ψέματα, συκοφαντούμε για να έχει το σωματείο λόγο ύπαρξης ενώ δήθεν όλα είναι καλά. Με θράσος ισχυριζόταν ότι δεν υπήρξε εργατικό ατύχημα, ότι ο ηλεκτρολογικός πίνακας ήταν εντάξει, ότι δεν υπήρχαν φθαρμένα καλώδια και ο συνάδελφος δεν έπαθε ηλεκτροπληξία και άλλα αντίστοιχα. Καυτηρίαζαν μάλιστα το γεγονός ότι από τύχη ο συνάδελφος δεν τραυματίστηκε ακόμα πιο σοβαρά και πως τα τραύματα που έφερε δεν προκαλούνται από την ηλεκτροπληξία. Αφού, λοιπόν, έκαναν και τη «διάγνωση», προσπάθησαν να παρουσιάσουν έναν εργασιακό παράδεισο, ότι αποτελεί τον πιο ασφαλή χώρο εργασίας… Μέχρι και η εισαγγελέας που εισηγήθηκε την πρόταση, έκανε αρνητική κριτική ως προς αυτή τη στάση της εργοδοσίας.
Επιβεβαιώνεται ακόμα μία φορά πως αποτελεί κόστος για τους εργοδότες η ασφάλειά μας μέσα στο χώρο δουλειάς, με την τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων για την προστασία της ζωής μας. Επιβεβαιώνεται, ακόμα, πόσο γρήγορα κινούνται οι δικαστικές διαδικασίες προκειμένου να βγει ένας αγώνας, μία απεργία εργαζομένων παράνομη (όπως πρόσφατα η απεργία των λιμενεργατών) ενώ όταν πρόκειται για την απόδοση ευθυνών στους εργοδότες ή για επίλυση εργατικών διαφορών, οι διαδικασίες σέρνονται επί χρόνια…
Η απόφαση του δικαστηρίου αποτελεί δικαίωση για όλους τους εργαζόμενους που χρόνια τώρα υπομένουμε τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, των συναδέλφων μας που έχουν πάθει «ατυχήματα» μέσα στη δουλειά και δεν έχουν καταγραφεί αφού οι ίδιοι έχουν φοβηθεί να το δηλώσουν ως εργατικό και η εργοδοσία το έχει κρύψει επιμελώς, των συναδέλφων που υποφέρουν από επαγγελματικές ασθένειες λόγω της τεράστιας εντατικοποίησης εργασίας.
Κανένας εργαζόμενος μόνος του! Καλούμε σε μαζικοποίηση του σωματείου, αφού όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί! Όπως δεν αφήσαμε να συγκαλυφθεί αυτό το «ατύχημα», αφού αυτό αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και στη συνέχεια προχωρήσαμε σε μία σειρά παρεμβάσεων για να αντιπαλέψουμε τις άθλιες συνθήκες εργασίας, έτσι θα βγούμε ακόμα πιο μπροστά για να διεκδικήσουμε την υπογραφή επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, με καθορισμένες ειδικότητες και καθήκοντα, με μέτρα ασφάλειας και προστασίας της υγείας μας.
Αθήνα, 3/12/21